بررسی رابطه بین سلامت سازمانی و بهره‌وری کارکنان شاغل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین سلامت سازمانی و بهره­وری کارکنان شاغل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال 1391 می­باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و از حیث هدف کاربردی می­باشد. جامعه­ی آماری این پژوهش، شامل کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به تعداد 745 نفر می­باشد. روش نمونه­گیری در این مطالعه تصادفی طبقه­ای بوده که از طریق جدول نمونه­گیری مورگان به تعداد 254 نفر محاسبه شده است. ابزار گردآوری داده­ها شامل دو پرسشنامه بهره­وری و سلامت سازمانی می­باشد که پرسشنامه بهره­وری به صورت محقق ساخته بوده، که بر اساس مدل اچیو طراحی شده و حاوی شاخص­های (اعتبار تصمیمات، شناخت شغلی، بازخورد عملکرد، سازگاری با محیط، رضایت از محل کار و انگیزه) می­باشد. و پرسشنامه سلامت سازمانی استاندارد بوده و برای سنجش ابعاد مختلف سلامت سازمانی از نظر پارسونز شامل: یگانگی نهادی، نفوذ مدیر، ملاحظه­گری، ساخت­دهی، پشتیبانی و حمایت منابع، روحیه و تأکید علمی با محیط می­باشد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها پس از تست نرمال بودن با استفاده از آزمون کلموگروف-اسمیرنف، از آزمون T تک گروهی و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده­ها نشان می­دهد که بهره­وری کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در حد متوسط به بالا بوده و به عبارتی نسبتا مطلوب می­باشد ولی سلامت سازمانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز پایین­تر از حد متوسط بوده و به عبارتی نامطلوب می­باشد. همچنین بین مؤلفه­های سلامت سازمانی (یگانگی نهادی، نفوذ مدیر، ملاحظه­گری، ساخت­دهی، پشتیبانی و حمایت منابع، روحیه و تأکید علمی) و بهره­وری کارکنان شاغل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز رابطه وجود دارد.